Usunięcie zęba należy przeprowadzać tylko wtedy, gdy nie doprowadziły do sukcesu wszystkie wysiłki mające na celu jego wyleczenie. Usunięcie przeprowadza się, gdy:
✔ W zębie jest głębokie pęknięcie.
✔ Istnieje bardzo stary defekt zęba.
✔ Istnieje uszkodzenie szczęki.
✔ Jest zaawansowana choroba przyzębia.
✔ Schorzenia dotyczą zębów mądrości.
Wskazaniem do usunięcia zęba mądrości jest wszelkie związane z nim niedogodności, a także ryzyko ich wystąpienia. Brak tych zębów w żaden sposób nie wpływa na piękno uśmiechu. W tym przypadku naprawdę łatwiej jest wyeliminować przyczynę choroby niż poradzić sobie z jej konsekwencjami. Zęby mądrości również nie odgrywają roli funkcjonalnej w jamie ustnej. Istnieje bardzo mało przeciwwskazań do pozbycia się zębów mądrości: ciąża, niedawny zawał serca, nadciśnienie drugiego lub trzeciego stopnia, lub erupcja zęba w obszarze nowotworu złośliwego. Możliwe jest również usunięcie zęba mądrości w celu profilaktycznym, szczególnie jeśli pacjent miał już problemy z innymi ósemkami.
Ząb mądrości należy usunąć w następujących przypadkach:
- Brak wolnego miejsca w uzębieniu. W takim przypadku podczas erupcji ósemka przesunie sąsiednie zęby do środka, co ostatecznie doprowadzi do ich deformacji i wad zgryzu.
- Występowanie próchnicy. Ze względu na skomplikowany układ zębów mądrości trudno jest je wyczyścić, a czasami mają one uszkodzone szkliwo już w trakcie erupcji. Próchnica może szybko przenieść się do sąsiednich zębów, więc zdecydowanie nie należy dopuszczać opóźnienia interwencji medycznej w tym przypadku.
- Nieprawidłowa pozycja anatomiczna uzębienia. Czasami ząb mądrości może rosnąć pod kątem w kierunku gardła lub policzków. Powoduje to silny dyskomfort i trwałe uszkodzenie jamy ustnej. Nieleczone rany mogą następnie prowadzić do wrzodów, przewlekłego urazu błony śluzowej policzka.